موش موشک بابایی

داشتم لیموها رو از توی خورش درمی آوردم که بندازمشون دور  با خودم گفتم چه بازی بهتر از این ! حالا که می خواد بره توی سطل زباله اول خوب باهاشون بازی کنی بعد پیش به سوی زباله و تو هم پیش به سوی حمام     ...

مدیا ی عزیزم پسر عمو دار شدی ما هم که رفته بودیم دیدنش منم تصمیم گرفتم تو رو ببرم سرزمین عجایب یه کم برای خودت (برای ما نه ) بازی کنی خیلی بهت خوش گذشت گلم . دوستت دارم خیییییلی   اینجا تشکر ویژه کنم از دوست بسیار خوبم بهناز مامان نازنین جون که منو خیلی کمک کرد هم برای درست کردن وبلاگ و برای اینجا     مدیا جاناین قسمت مثل مهد کودک بود وقتی خواستیم تو رو ببریم توی بغل بابایی بودی خانمه گفت این خیلی کوچیکه می تونه راه بره ما هم گفتیم آره همه وسایل رو هم دوست داره به محض وارد شدنت پریدی روی اون ماهی و بعد برای خودت کلی بازی کردی ...

اینم اسباب بازیهای فکری ات . یک ساله بودی که این رو برات خریدیم به محض خرید و بدون هیچگونه توضیحی (چون ما مشغول جمع کردن بقیه وسایل بودیم ) ماشاله خودت اومدی همه رو بیرون آوردی و به ترتیب سر جاشون گذاشتی من و بابایت هم کلی ذوق کردیم . بعضی وقتها هم که بخواهیم اذیتت بکنیم برعکس می ذاریمش و خودت سریع میای و مرتبش می کنی اینم کوپه هوش هم یکسال و پنج ماه بودی برات گرفتم خیلی دوسش داری عاشق کتابی مخصوصا این کتاب سخت . یکسال و پنج ماه که بودی این کتاب رو برات خریدیم بعضی وقتها میری ورقش می زنی و نیم ساعت باهاش بازی می کنی منم برات اسم میوه ها و رنگها رو می گم تو هم به تقلید از من انگشتت رو زیر حروف می زاری   قابل توجه ...

روز جهانی کودک بر تو موش موشک بابایی مبارک !   جشن روز جهانی کودک بود و از طرف مهد کودک لطف کردند و ما رو هم دعوت کردند آنقدر اونجا راه رفتی (و با مامی میافتادی زمین) و بازی کردی و شیطونی که توی ماشین موقع برگشت به خونه چنان خوابت برد که انگار 10 ساله نخوابیدی . لباس خوشگلت رو هم دختر همکار عزیزم کادو داده و کفشهات هم خاله بزرگت از دبی اورده .دستشون درد نکنه مدیا جان عاشق کفشی ، عاشق لباس نو ، عاشق محبت ، عاشق آرامش و .....   توی شهریور ماه 4 تا از دوندنهای پایینت نیش زد و در 15ماهگی ده تا دندان داشتی . قربون دندونهای سفیدت . هر چی برای دندونهای قبلی اذیت نشده بودی این پایین یها پدرت رو ...

بالاخره بعد از 9ماه و 9 روز انتظار توی هفته چهل بودم که دخترم افتخار داد ما از نزدیک ببینیمش خدا رو شکر روز  6/3/89 ساعت 6 بعدازظهر با زایمان طبیعی راحت و آسون  بدنیا اومد ایتم عکسش   من و بابایی سر دو تا اسم مونده بودیم من می گفتم مدیا و بابای ات می گفت ویوونا  . نظر بابات هم خوب بود ولی من با تلفظش یه کم مشکل داشتم می گفتم برای همه راحت نیست . بالاخره از اونجایی که بابایی هیچوقت با من لج نمی کنه و به نظرات من اهمیت می ده موافقت کرد اسم تو رو بذاریم مدیا . همسر عزیزم به خاطر این همه عشق ازت ممنونم و دوست دارم و اسم تو شد       ...

اواخر شهریور ماه 90 یه روز بعدازظهر که از سر کار اومدم و خواستم بهت شیر بدم دیدم امتناع کردی منم گفتم شاید سیر هستی و بعدش نخوردی هر چی اصرار کردم فایده نداشت . هیچ چیزی هم عوض نشده بود نه غذای بو دار خورده بودم و نه هیچ تغییر دیگه ای ولی تا یک هفته فقط شبها شیرمو می خوردی و روزها اصلا لب نمی زدی (شبها هم بخاطر اینکه خواب بودی و چشمهاتو باز نمی کردی) خیلی ناراحت شدم  زنگ زدم به مرکز بهداشت گفتند شاید موقتیه بخاطر دندونهاشه تحمل کن اگه بعد از دو هفته نخورد شیر پاستوریزه بهش بده اشکالی نداره . طاقت نیاوردم بازم زنگ زدم مرکز ترویج تغذیه با شیر مادر توی تهران ، با دکترش صحبت کردم کلی ازم سوال کرد که غذای خاصی نخوردی ؟ تغذیه ات رو...

بالاخره  خدا هم ما رو طلبوند و من و همسرم و مدیا روز 23 فروردین به همراه شوهر خواهرم راهی مکه مکرمه و مدینه منوره شدیم . خییییییلی بهمون خوش گذشت . بالاخره من و همسرم به آرزومون رسیدیم و مشرف شدیم . مدیای عزیزم با اینکه اولین مسافرت هواییت بود و تو 11 ماهه بودی ولی خدا خودش کمکمون کرد و تو اصلا من و بابایی رو اذیت نکردی . اطرافیان معتقد بودند گوشت توی هواپیما می گیره و تو گریه می کنی و ما که چنین چیزی ندیدیم . . یادش به خیر وقتی می رفتیم رستوران برای غذا (البته یه کالسکه برات خریده بودم) با وارد شدن ما همه خانمها زمزمه می کردند وای چطوری با یه بچه کوچک اومده ؟ چقدر سخته ؟ چکار می کنه ؟ و.... و من به اونها می گفتم ماشاله خیلی آرومه و...